वेन एम्जिसस्
तिमी या अरु कसैको
मद्दत छैन लालबहादुरलाई
लालबहादुर भरथेग गर्छ आफैंले आफैलाई
झल्मलाउँदो जूनको ज्योति
आइपुग्दैन लालबहादुरलाई
लालबहादुर प्रज्वलित पार्छ आफैंले आफैंलाई
छैन विषाक्त नभएको पानी
छैन बिजुलीबत्ती लालबहादुरलाई
करतुतलाई पखाल्न
लालबहादुरको दोकाननेरबाट बग्छन्
खुकुरी रम स्नोलायन व्हीस्की
लालबहादुर पखाल्छ आफैंले आफैंलाई
मन्द चन्द्रकिरणमा नयाँ झिल्काहरु चम्किंदा
लालबहादुरको हृदय धप्प बल्छ
लालबहादुरका औंलाहरुले
प्रिय महोदय
जसको पनि आँखा र्फोन सक्छ
धन्य प्रभु, यो त मात्रै हो कविता
हैन लालबहादुरको सक्कली आवाज
तयारी कट्टु तयारी जुत्ता
ती होइन्न् लालबहादुरलाई
उसँग त गोला दुई राजखानी छन् झोल्लाउँनलाई
अनि एउटै नुहिएको ढाड छ
बोझले भाँचिनलाई
हरेक दिन कुनै पनि मोलमा
बिक्रीका लागि उसँग छन्
हातहरु काँधहरु पाखुराहरु अनि खुट्टाहरु
अनुवाद: आहुति
Filed under: कविता |
Leave a Reply